بزرگترین تهدید برای جاه طلبی های نفتی قطب شمال روسیه

فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی یک پیروزی ژئوپلیتیک برای ایالات متحده و یک فاجعه برای روسیه بود که از نظر سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی آسیب دید. اگرچه شهروندان از آزادی های فردی بیشتری برخوردار بودند ، با فروپاشی نهادهای دولتی و از بین رفتن خدمات اساسی ، کیفیت زندگی به طور قابل توجهی کاهش یافت. در اوایل دهه 2000 ، مسکو اعمال نفوذ بیشتری بر بخش معدن خود آغاز کرد که درآمد دولت را به میزان قابل توجهی افزایش داد.

تولید مواد خام از خاک غنی روسیه که نفت از مهمترین آنها است ، منابع مدرنیزاسیون جامعه را فراهم کرده است. بنابراین ، مسکو باید یک منبع ثابت صادرات و درآمد را حفظ کند. طبق یک سند استراتژی دولت به نقل از كومرسانت ، احتمالاً سطح قبل از همه گیری تولید نفت مطابقت ندارد.

صنعت نفت روسیه توانست در سال 2019 به یک رکورد پس از جنگ سرد برسد ، زمانی که این بخش 11.3 در روز تولید می کند که تقریباً 560 میلیون تن است. به دلیل همه گیری Covid-19 ، تولید به میزان قابل توجهی کاهش یافته . با این وجود ، نرخ ارز شناور آزاد روسیه به تسویه حساب کمک کرد. اثرات منفی کاهش فروش زیرا معاملات نفتی معمولاً به دلار انجام می شود.

قبل از همه گیری ، یک سوم درآمد دولت از طریق صادرات انرژی تأمین می شد. این درآمد با احتساب درآمد مالیات از بخش های دیگر مانند مواد معدنی به 40 درصد افزایش می یابد. بنابراین ، منابع قابل توجهی برای روسیه هزینه می شود تا به عنوان یک ابرقدرت انرژی باقی بماند.

بر اساس سند استراتژی ، تولید نفت روسیه پس از همه گیری رشد خواهد کرد و به 11.1 مگابایت در روز در سال 2030 می رسد که 200،000 بشکه از رکورد آن در سال 2019 است. پس از آن به تدریج به 9.4 مگابایت در روز در سال 2035 کاهش می یابد. تقاضا زیاد است ، تولید می تواند در سال 2030 به 12.8 افزایش یابد.