بیماری همه گیر مرگ نفت را تسریع نکرده است

در واقع ، کاهش سفر و کار در سال 2020 شرکت های انرژی را به شدت تحت تأثیر قرار داد. در همان زمان ، آگاهی فزاینده از ویرانی احتمالی ناشی از تغییرات آب و هوایی - آتش سوزی در کالیفرنیا ، طوفان های ناگهانی در تگزاس - توجه را به اهمیت کاهش اعتماد به سوخت های فسیلی را افزایش داده است .

به عنوان مثال ExxonMobil ، زمانی که یکی از قدرتمندترین شرکت های جهان بود ، خسارت سرسام آور 22 میلیارد دلاری را در سال 2020 گزارش کرد. BP ، Shell و Chevron خیلی عقب نمانده اند ، با خسارت 20 میلیارد ، 22 میلیارد و 5 میلیارد دلاری امسال.

این بازده ها ، همراه با اعتراف رو به رشد تغییر اقلیم توسط ایالات متحده و نیاز به رسیدگی به آن ، باعث شده است که برخی از کارشناسان انرژی آینده Big Oil را زیر سوال ببرند.

پاول تاکاهاشی در مقاله ای در تاریخ 26 فوریه 2021 برای نشریه Houston Chronicle نوشت: "بزرگترین شرکتهای نفتی جهان در حال کاهش وعقب نشینی از مجرای نفتی ناشی از همه گیری هستند." "آنها تحت فشار دولتهایی که قصد مهار گازهای گلخانه ای را دارند ، سرمایه گذاران در جستجوی بازده بهتر و دیگران به طور همزمان خواهان هر دو هستند ، با آینده نامشخصی روبرو می شوند."

بر اساس مطالعه دانشگاه کلمبیا در سال 2019 در مورد روند وسایل نقلیه الکتریکی ، نیروهای اضافی مانند بازار رو به رشد خودروهای الکتریکی می توانند درآمد Big oilرا کاهش دهند و تقاضای جهانی نفت را 25٪ کاهش دهند. در همین حال ، برخی از کارشناسان پیشنهاد رئیس جمهور جو بایدن را برای پیوستن دوباره به توافق نامه پاریس به عنوان خبر بدی برای بیگ اویل ارائه داده اند .

مطمئناً ، خود شرکت ها کاهش علاقه چشمگیری به داشتن همان ذخایر نفتی که قبلاً داشته اند را، نشان داده اند ، حتی اگر کالای اصلی آنها باشد. برای مثال ، ConocoPhillips تا حدود 2015 به طور متوسط ​​بین 15 تا 20 سال ذخیره داشته است. اکنون حدود 10 سال ذخیره کافی دارد. شرکت شل در کاهش ذخایر خود با شدت بیشتری برخورد کرده و در پایان سال 2020 حدود هفت سال تولید داشته است.

دیوید فیکلینگ ، نویسنده بلومبرگ ، نوشت: "فرسایش ذخایر نفتی نشانه این است که حتی بیگ اویل نیز در کاهش محصول اصلی خود تسلیم می شود." "اگر هنوز فکر می کنید که نفت خام در دهه 2030 چشم انداز خوبی خواهد دید ، برای تأمین آن باید در حال جستجو و توسعه میادین نفتی باشید."

بسیاری از نویسندگان انرژی نیز دیدگاه تیره ای داشته اند ، یکی در بهار سال گذشته در مورد چگونگی سقوط قیمت حیرت انگیز - تا 20 دلار باور نکردنی و قطعاً ناپایدار در هر بشکه - می تواند پیش نمایشی از فروپاشی صنعت باشد.

یک سال بعد سریع پیش بروید و این پیش بینی دیگر چندان پیش بینی شده به نظر نمی رسد.

Ramanan Krishnamoorti ، مدیر ارشد انرژی دانشگاه هوستون ، گفت: "این کاملا آرزو است که انرژی فسیلی از بین می رود و Big Oil قرار است جای خود را از دست بدهد." "Big Oil ، با ادغام صنعت یا بدون آن ، احتمالاً بر چشم انداز انرژی ایالات متحده تسلط خواهد داشت ، قیمت نفت در سه سال بیش از 100 دلار و در کمتر از یک سال قیمت گاز بالای 4 دلار افزایش می یابد."

این محاسبه ای است که تا حدودی براساس سرعت پایین انتقال جهانی به وسایل نقلیه الکتریکی استوار است: آنها علی رغم توانایی بی وقفه تسلا در انتشار اخبار ، حدود یک درصد از ناوگان خودروهای سبک ایالات متحده را تشکیل می دهند. و در حالی که شرکت های با نام تجاری مانند GM اعلام کرده اند که قصد دارند وسایل نقلیه بنزینی را در دهه های آینده از رده خارج کنند ، اما قطعا برای این کار به توسعه قابل توجهی از شبکه برق نیاز دارد.

این حقیقت که اتومبیل ها فقط 25٪ از مصرف نفت را شامل میشوند. 75 درصد دیگر - از جمله حمل و نقل کامیون و هواپیمایی ، پتروشیمی و سایر مصارف صنعتی – جایگزین آن است.

و در حالی که در سالهای اخیر اکتشافات نفت کاهش یافته است زیرا قیمت ها باعث کم سود شدن آن شده اند ، این روند در حال حاضر افزایش قیمت را تشویق کرده است - همه اینها به سودشرکت های نفتی است در واقع ، از تاریخ 15 مارس ، نفت خام وست تگزاس اینترمدیت درست زیر 60 دلار معامله شد که بیش از دو برابر قیمت در هر بشکه در مدت مشابه سال گذشته است.

با شروع بهبودی قیمت ها ، تحلیل گران انرژی مانند پاول مولچانوف به پایین بودن قیمت پیش بینی شده در آینده نفت اشاره می کنند و می گویند این بازتاب عدم سرمایه گذاری شرکت های نفتی در ذخایر آینده است. منظور مالچانوف این است که گرچه قیمت نفت در نهایت ممکن است بهبود یابد ، اما او هنوز حاضر نیست در جدول زمانی قمار کند.

مولچانوف ، تحلیلگر تحقیقات سهام با ریموند جیمز ، گفت: "حداقل یک سال دیگر طول خواهد کشید تا صنعت بتواند از حالت ریاضت اقتصادی فعلی خود خارج شود." "حتی یک سال بعد ، بازگشت از نظر هزینه های سرمایه ای به سطح هزینه های قبل از همه گیر از نظر دور از واقعیت نیست. ممکن است به آن سطح نزدیکتر شود اما هنوز ترس ، فشار روحی ، عدم اطمینان زیاد وجود دارد و شرکتهای بزرگ نفت این را مثال می زنند. آنها باید به فکر سود سهام و محافظت از ترازنامه باشند. "

سرانجام ، حتی با به نظر رسیدن سلامت قیمت نفت نسبت به سال 2020 ، شرکت های بزرگ نفتی در تلاشند تا نقش خود را در انتقال به آینده بدون کربن زدایی مشخص کنند. این شرکت ها می توانند نقش مهمی داشته باشند ، زیرا منابع و دانش لازم برای انجام این کار را دارند.

اد کروکس ، تحلیلگر ارشد انرژی در وود مکنزی ، یک شرکت مشاوره انرژی ، گفت: "در آن بازارها سیاست ایجاد شده و در آن جهان کلی پیشرفت به سمت کربن زدایی که توسط دولت هدایت می شود ، کاملاً می توانید نقشی را برای شرکت های بزرگ نفتی ببینید." "شرکتهای بزرگ نفتی دارای مهارت و قابلیت انتقال هستند که می توانند در انرژیهای تجدیدپذیر بسیار خوب عمل کنند همانطور که در نفت و گاز خوب کار کرده اند."

این مهارت ها شامل درک دقیق بازارهای انرژی و مدیریت روابط خوب دولت است. بعلاوه ، این شرکتها تجهیزات و دانش لازم برای کار در خارج از کشور را دارند - به عنوان مثال برای انرژی باد دریا. همچنین تجربه آنها در مدیریت پروژه های چند میلیارد دلاری و دسترسی آنها به سرمایه مفید است.

این یک بازی متعادل کننده خواهد بود - اما تغییر شرایط بهترین کاری است که صنعت انرژی انجام می دهد ، به دنبال فن آوری جدید ، محیط های جدید حفاری ، تغییر شرایط اقتصادی در سراسر جهان. مرگ Big Oil غالباً پیشگویی شده است ، اما در این زمان سازگاری با تغییرات آب و هوایی ، در نهایت آنها می توانند یکی از بزرگترین متحدان گذار باشند.

امیلی پیکرل یک گزارشگر باتجربه انرژی است ، با بیش از 12 سال تجربه ، از میدان های نفتی گرفته تا سیاست آب صنعتی گرفته تا آخرین قوانین تغییر آب و هوا در مکزیک. امیلی در مورد مسائل انرژی از ایالات متحده آمریکا ، مکزیک و انگلستان گزارش داده است. قبل از روزنامه نگاری ، امیلی به عنوان تحلیلگر سیاست در دفتر پاسخگویی دولت ایالات متحده و به عنوان حسابرس برای سازمان کمک بین المللی ، CARE کار می کرد.

UH Energy قطب دانشگاه هوستون برای آموزش انرژی ، تحقیقات و فناوری است که برای شکل دادن به آینده انرژی و جعل رویکردهای جدید تجاری در صنعت انرژی تلاش می کند.