گزارش بازار جهانی نفت و گاز 2021: تأثیر COVID 19 و بازیابی آن تا سال 2030

45 میلیارد دلار در سال 2020 به 5870.13 میلیارد دلار در سال 2021 با نرخ رشد سالانه مرکب (CAGR) 25.5٪. این رشد عمدتا به دلیل تنظیم مجدد فعالیت شرکتها و بازیابی از اثر COVID-19 است که پیشتر منجر به اقدامات محدودكننده محدودیت اجتماعی ، كار از راه دور و تعطیلی فعالیتهای تجاری شده بود كه منجر به چالشهای عملیاتی شد. پیش بینی می شود این بازار در سال 2025 با نرخ CAGR 6 درصد به 7425.02 میلیارد دلار برسد.

بازار نفت و گاز شامل فروش نفت و گاز توسط نهادها (سازمان ها ، بازرگانان یا مشارکت های خاص) است که تحقیق ، استخراج ، حفاری و پالایش ، نفت و گاز و برخی از مشتقات آن را انجام می دهند. این بازار شامل پتروشیمی ها نیست. بازار نفت و گاز به فعالیتهای بالادستی نفت و گاز و محصولات پایین دستی نفت تقسیم می شود.

آسیا و اقیانوسیه بزرگترین منطقه در بازار جهانی نفت و گاز بود که 33٪ از بازار را در سال 2020 به خود اختصاص داد. آمریکای شمالی دومین منطقه بزرگ با 19٪ از بازار جهانی نفت و گاز بود. آمریکای جنوبی کوچکترین منطقه در بازار جهانی نفت و گاز بود.

شرکت های بزرگ صنعت نفت و گاز در حال جستجو برای تجزیه و تحلیل داده های بزرگ و هوش مصنوعی (AI) هستند تا توانایی تصمیم گیری را افزایش دهند و از این طریق سود کسب کنند. شرکت های این صنعت از طریق تعداد زیادی سنسور قرار داده شده روی سکوهای نفتی ، مقدار زیادی داده خام مربوط به کار پالایشگاه ها ، خطوط لوله و سایر زیرساخت ها را جمع آوری می کنند. با استفاده از تجزیه و تحلیل داده های بزرگ ، شرکت ها می توانند الگوهایی را شناسایی کنند که به آنها اجازه می دهد به سرعت در برابر تغییرات ناخواسته یا نقص های احتمالی واکنش نشان دهند ، بنابراین در هزینه ها صرفه جویی می کنند. هوش مصنوعی به شرکت ها اجازه می دهد تا تصمیمات عملیاتی و حفاری بهتری بگیرند. شرکت هایی مانند ExxonMobil و Shell به طور فزاینده ای در فناوری AI سرمایه گذاری کرده اند تا یک روش متمرکز برای مدیریت داده ها داشته باشند و از ادغام داده ها در چندین برنامه پشتیبانی کنند. شرکت های دیگری مانند Sinopec ، یک شرکت شیمیایی و نفتی چین ، تصمیم خود را برای ساخت 10 مرکز هوشمند برای کمک به کاهش 20 درصدی هزینه های عملیاتی اعلام کرده است.

نوسانات قیمت نفت احتمالاً تأثیر منفی بر بازار خواهد داشت زیرا کاهش قابل توجه و افزایش قیمت نفت بر دولت و هزینه های مصرف کننده تأثیر منفی می گذارد. کاهش قیمت نفت تأثیر منفی بر هزینه های دولت در کشورهایی مانند عربستان سعودی ، نیجریه و امارات (امارات متحده عربی) دارد که تا حد زیادی به درآمد حاصل از صادرات نفت خام وابسته است. در حالی که افزایش قابل توجه قیمت نفت منجر به افزایش تورم ، کسری حساب جاری و کسری مالی در کشورهایی مانند هند و چین شده است که بیشتر واردات نفت دارند. به عنوان مثال ، انتظار می رود دولت سعودی هزینه های خود را از 1.05 تریلیون ریال (280 میلیارد دلار) در سال 2019 به 1.02 تریلیون ریال (270 میلیارد دلار) در سال 2020 ، به 955 میلیارد ریال (255 میلیارد دلار) تا سال 2022 کاهش دهد ، زیرا کاهش قابل توجهی در درآمد حاصل از صادرات نفت و در نتیجه بر بازار تأثیر می گذارد. انتظار می رود این نوسانات زیاد در قیمت نفت بر روند رو به جلو بازار تأثیر منفی بگذارد.

نرخ بهره پایین در اکثر کشورهای پیشرفته صنعت نفت و گاز را تحت تأثیر مثبت خود قرار داده است. به عنوان مثال ، در سال 2019 ، بانک مرکزی اروپا برای تشویق وام ، نرخ بهره را به -0.5 on سپرده از بانک کاهش داد. این امر باعث ایجاد جریان ارزان پول برای سرمایه گذاری ، هم در کشورهای توسعه یافته و هم در کشورهای در حال توسعه می شود. این امر همچنین به استقراض و تشویق پس انداز در بازارهای پیشرفته دامن زد و به هدایت هزینه ها کمک کرد. شرکت های نفت و گاز توانستند برای بهبود فرآیند و پروژه های توسعه پول بیشتری وام بگیرند ، بنابراین در این دوره بازار را هدایت می کنند.