پالایشگاه رازی

‎روغن پایه Sn 100,150,300,500,600,700

R150 R150
برای مشاهده بهتر آنالیزرا دانلود نمایید.

  بیشتر

R500 R500
برای مشاهده بهتر آنالیز را دانلود نمایید.

  بیشتر

V500 V500
برای مشاهده بهتر آنالیزرا دانلود نمایید.

  بیشتر

V150 V150
برای مشاهده بهتر آنالیز را دانلود نمایید.

  بیشتر

روغن پايه sn100,150,300,500,600,700

روغن پایه به روغنی گفته می شود که به عنوان یک پایه برای روانکار محسوب می شود. مهم ترین جز تشکیل دهنده ی روانکارها از لحاظ حجمی، روغن پایه می باشد و از نظر وزنی به طور متوسط بیش از 95% فرمولاسیون یک روانکار را تشکیل می دهد. در برخی از روانکارها (روغن کمپرسور و هیدرولیک) 99% روغن را روغن پایه و تنها 1% آن را مواد افزودنی تشکیل می دهد. روغن های پایه را می توان از منابع نفتی یا غیرنفتی به دست آورد. بیشتر روغن های پایه ی مصرفی در جهان از پالایش نفت خام به دست می آید. عمده ی ترکیبات تشکیل دهنده ی روغن های پایه را ترکیبات پارافینیک، نفتنیک و آروماتیک تشکیل می دهند.

 

خواص شیمیایی روغن پایه و چگونگی تاثیرگذاری آن بر کارایی روانکار نهایی

 

1- فراریت: کم شدن روغن، غلیظ شدن روغن و شکل گیری رسوبات

2- فعالیت سطحی: کف کردن، رهاسازی هوا، تشکیل امولسیون و فشار پذیری

3- اکسید شدن: شکل گیری رسوبات، غلیظ شدن روغن، شکل گیری لجن و خوردگی فلزات

4- گرانروی: سیالیت در دمای پایین، هدر رفتن انرژی، محافظت در برابر سایش و خنک کاری مناسب

5- قدرت حل کنندگی: تمیزی موتور، سازگاری با درزگیرها، کاربردهای فرایندی و پایداری فرمولاسیون

 

روغن پایه ی به دست آمده از نفت خام را روغن پایه ی معدنی می نامند که خود شامل دو دسته ی روغن های پارافینیک و نفتنیک می باشد که از تصفیه ی نفت خام به دست می آیند. روغن های پارافینیک از هیدروکربن های نرمال (راست زنجیر) و هیدروکربن های ایزو (شاخه دار) تشکیل می شوند. اما روغن های نفتنیک از هیدروکربن های حلقوی سیر شده ی یک یا چند حلقه ای تشکیل می شوند. روغن های پارافینیک در مقایسه با روغن های نفتنیک دارای خواص زیر هستند:

 

  • دمای ریزش بالاتر
  • وزن مخصوص کمتر
  • شاخص گرانروی بالاتر
  • خاصیت حل کنندگی کمتر
  • مقاومت بالا در برابر اکسید شدن
  • فراریت کم و در نتیجه نقطه ی اشتعال بالاتر

 

روغن های نفتنیک به طور کلی، برای محدوده های دمایی کم و هنگامی که نقطه ی ریزش پایین مورد نیاز است، به کار گرفته می شوند. به خصوص در روغن های هیدرولیک، سرد کننده ها، روغن های تولید لاستیک، فلزکاری و در روانکار های سیلندر برای موتور های بزرگ و گریس ها قابل استفاده می باشند